In haar laatste rapport schat de Tax Justice Network (TJN) de omvang van zwart vermogen dat wordt aangehouden in zogenaamde belastingparadijzen op een bedrag van tussen de USD 21 en USD 31 biljoen. De naam van deze organisatie kan niet verhullen dat zij een enigszins activistische inborst heeft, hetgeen niet alleen blijkt uit een van haar newsletters waarmee zij een soort handleiding geeft aan Occupy betogers, maar ook uit de conclusies die zij zou hebben getrokken op basis van haar bevindingen. Een dergelijke omvang zou namelijk volgens TJN betekenen dat het probleem van de ongelijke verdeling van rijkdom groter is dan verwacht. Dat de omvang van het probleem groter is dan TJN verwachtte is begrijpelijk, althans in het licht van haar rapportage uit 2005 toen TJN de omvang van zwart vermogen schatte op een bedrag van USD 11,5 biljoen. Op welke wijze TJN uit haar schatting echter afleidt dat daarmee het probleem van de ongelijke verdeling van rijkdom ook groter is geworden is mij niet duidelijk. Daarvoor zal je immers iets moeten kunnen zeggen over de begunstigden van het zwarte vermogen. Het is nu nog maar de vraag of TJN daar (enig) onderzoek naar heeft verricht, maar als dat zo zou zijn dan zullen ze nu wel druk in gesprek zijn met de fiscus. De laatste zal immers zeer geïnteresseerd zijn in de namen van belastingplichtigen die zijn vergeten om in het buitenland gestald vermogen in de aangifte te betrekken. Hoe het rapport van TJN er inhoudelijk uitziet weet ik op dit moment niet. Ik zie het in ieder geval niet staan op de TJN-website en de site van The Guardian is niet bereikbaar. Wat ik wel zie staan op de homepage van TJN is de opmerkelijke kreet "Tax havens cause poverty", waarmee nog eens wordt onderstreept aan welke kant van het politieke spectrum deze organisatie zich bevindt. Ik vraag mij dan direct af in hoeverre de uitkomsten van haar rapport "fair and balanced" zijn. In ieder geval lijkt TJN weinig aandacht te schenken aan de opbrengsten voor landen die op grote schaal buitenlandse investeerders weten aan te trekken (zoals Nederland). Aan de andere kant van het politieke spectrum vind je groepen als de Center for Freedom and Prosperity (CFP). Deze organisatie die zich meer bedient van kreten als "Are you a Democrat or an American?" vraagt uiteraard wel aandacht voor de voornoemde opbrengsten. De CFP lijkt echter weer door te schieten in haar uitleg van de reikwijdte van financiële privacy. Het wachten is dus vooralsnog op een onderzoek uit een minder politiek geladen bron.