Stop met afgeven tax rulings aan brievenbusmaatschappijen!

In zijn artikel ‘Stop met afgeven tax rulings aan brievenbusmaatschappijen’ van 25 juli 2013 in het Weekblad Fiscaal Recht (aflevering 7011) geeft de heer J. Vleggeert een helder overzicht van de huidige regelgeving voor brievenbusmaatschappijen en levert hij een kritische noot op het SEO rapport en op de opvatting van de Staatssecretaris van Financiën over verdragsmisbruik door brievenbusmaatschappijen. De afgelopen tijd is er veel discussie geweest over brievenbusmaatschappijen die in Nederland gevestigd zijn vanwege het voordelige belastingklimaat. Reeds eerder schreef ik over het door de SEO gepubliceerde rapport waaruit blijkt dat deze brievenbusfirma’s 3 tot 3,4 miljard euro per jaar zouden bijdragen aan de Nederlandse economie in de vorm van belastingen, loonkosten en diensten die zij inkopen. De kritiek die op dit rapport geleverd werd was niet mis. Vooral het door de SEO genoemde bedrag dat aan dividendbelasting betaald zou worden door brievenbusmaatschappijen werd onder vuur genomen. Voor de heer Vleggeert was het SEO rapport aanleiding zich te mengen in het maatschappelijke debat over brievenbusmaatschappijen. In zijn artikel gaat hij in op de vraag of Nederland wel voldoende maatregelen neemt om misbruik van belastingverdragen door brievenbusmaatschappijen te voorkomen. Hij richt zich daarbij vooral op door Nederland afgegeven tax rulings. Door het afgeven van een tax ruling door Nederland kunnen brievenbusmaatschappen vooraf zekerheid verkrijgen over de fiscale gevolgen van voorgenomen transacties. Vleggeert legt uit dat om in aanmerking te komen voor een lager tarief voor de bronbelasting, de brievenbusmaatschappij voor de toepassing van het betreffende belastingverdrag inwoner van Nederland dient te zijn. Daarnaast dient de brievenbusmaatschappij voor de toepassing van de vanaf 1977 gesloten belastingverdragen uiteindelijk gerechtigde van de ontvangen dividenden, rente en royalty’s te zijn. Verder dient voor het verstrekken van een ruling de brievenbusmaatschappij voldoende substance in Nederland te hebben. Zo moet de boekhouding in Nederland worden gevoerd, moet het vestigingsadres in Nederland te zijn, dienen belangrijke bestuursbesluiten in Nederland te worden genomen en moeten in Nederland  wonende of gevestigde bestuursleden (ten minste de helft van het totaal van de bestuursleden) over de benodigde professionele kennis beschikken om hun taken naar behoren uit te voeren. Vleggeert betoogt in zijn artikel dat deze substance-eisen geen goede maatstaf vormen om te beoordelen of er sprake is van verdragsmisbruik en er gehandeld wordt in strijd met de goede trouw. Volgens hem is het beter om na te gaan of de doorslaggevende reden om de kapitaalbewegingen via Nederland te laten lopen is gelegen in de besparing van buitenlandse bronbelasting. Is dat het geval, dan zou Nederland volgens Vleggeert voor dergelijke transacties geen voorafgaande tax ruling moeten afgeven.