Onder die kop schreef Philip de Witt Wijnen een stukje in de NRC van 13 februari 2010. Hij becijferde daar dat de zittingen (door verlies aan omzet wegens aanwezigheid van kantoorgenoten) toch al snel zo'n 44.000 Euro kosten aan het kantoor. And so what? Het is niet meer dan logisch dat kantoorgenoten van Cornegoor hem ondersteunen. Dat mag best wat tijd (en dus geld) kosten. Wat de schrijver beter had kunnen benadrukken is dat de "echte" schade voor het kantoor vele malen groter is. Zo zou naar verluidt de bank die een lening aan RDM heeft verstrekt de pijlen nu richten op het kantoor en 20 mio Euro van Spigthoff eisen. Dat lijkt me een financieel drama van de eerste orde. Iedere weldenkende en zichzelf respecterende advocaat neemt natuurlijk nooit zo'n risico op zich door opzettelijk een onjuiste legal opinion te geven, die misschien enkele duizenden Euro's aan omzet oplevert. Dat kan hem maar ook zijn kantoor letterlijk de kop kosten. Opzettelijk handelen is natuurlijk nooit te verzekeren! En 20 mio Euro lijkt mij ook voor de partnergroep een behoorlijk bedrag om te betalen. Daarnaast speelt natuurlijk de imagoschade nog een rol. Waar het OM stelt dat welbewust gefraudeerd is, moet de advocaat zich nu verweren door te stellen dat het wel "oenig" is dat hij bij het opstellen van de opinie een aantal zaken heeft gemist of verkeerd opgeschreven. Opzettelijk fout of gewoon slordige fout, het is allemaal bepaald geen reclame voor Cornegoor en zijn kantoor. Wat de uitspraak ook zal zijn, de lezer van dit blog kan uittellen dat dit alles hem en zijn kantoor permanent damage oplevert. Zoals het gezegde luidt: "You can only lose your reputation once". 44.000 Euro valt daarbij volstrekt in het niet.